تریکوتیلومانیا و کاشت ابرو

آنچه در ادامه می‌خوانید

در متن  پیش رو که در سال 2023 روی وبسایت مرکز پزشکی مایوکلینیک قرار گرفته و توسط تیم ترجمه و پژوهش کلینیک زیبایی الهام فلاحتی به فارسی برگردانده و بازنویسی شد، با تریکوتیلومانیا یا همان اختلال کندن مو آشنا می شویم. روش‌های تشخیص تریکوتیلومانیا، از جمله معاینه فیزیکی و ارزیابی روانشناسی، مورد بررسی قرار می گیرد.همچنین،  گزینه‌های درمانی موثر  مانند  آموزش معکوس عادت، درمان پذیرش و تعهد، و درمان شناختی  به همراه  نقش داروها در کنترل علائم  مورد بحث قرار می‌گیرد. در نهایت با توجه به اطلاعات جامعی که از بنیاد TLC و موسسه ملی سلامت روان حاصل شده خواهیم دانست که آیا برای فرادی با این اختلال کاشت مو می تواند گزینه مناسبی باشد یا خیر.

تریکوتیلومانیا (اختلال کندن مو)

تشخیص

برای تشخیص این اختلال، احتمالاً ابتدا معاینه فیزیکی انجام می‌شود. سپس ممکن است شما به یک متخصص سلامت روان   درمان آن ارجاع داده شوید. تشخیص این اختلال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • معاینه ریزش موی شما
  • بررسی علل پزشکی احتمالی ریزش موی شما. این ممکن است شامل تست های آزمایشگاهی باشد.
  • صحبت با شما در مورد ریزش مو، از جمله رفتارها و احساسات شما در رابطه با کندن موهایتان.
  • شناسایی هرگونه وضعیت سلامت جسمی یا روانی که ممکن است همراه با کندن موهای شما رخ دهد.

درمان

برخی از گزینه‌های درمانی به بسیاری از افراد کمک کرده‌اند تا کندن مو را کاهش دهند یا به طور کامل متوقف کنند. این موارد شامل درمان و گاهی اوقات مصرف دارو به تجویز پزشک است.

انواع درمانی که ممکن است برای تریکوتیلومانیا مفید باشد عبارتند از:

آموزش معکوس عادت

این رفتار درمانی، درمان اصلی تریکوتیلومانیا است. شما یاد می‌گیرید که موقعیت‌هایی را که احتمالاً موهای خود را می‌کنید تشخیص دهید و چگونه رفتارهای دیگری را جایگزین کنید. به عنوان مثال، ممکن است مشت‌های خود را گره کنید تا میل به کندن مو کاهش یابد.  یکی از اشکال آموزش معکوس عادت، که جداسازی نامیده می‌شود، شامل تغییر مسیر سریع دست شما از موهایتان به مکان دیگری است که میل به کندن موهایتان را احساس می‌کنید. درمان‌های دیگر ممکن است همراه با آموزش معکوس عادت استفاده شوند.

درمان پذیرش و تعهد

. این درمان می‌تواند به شما کمک کند که یاد بگیرید میل به کندن موهای خود را بپذیرید.

درمان شناختی

. این درمان می‌تواند به شما در شناسایی و بررسی باورهایی که در مورد کندن مو دارید که واقع بینانه نیستند، کمک کند. می‌توانید راه‌های سالمی برای فکر کردن در مورد وضعیت خود بیاموزید.

درمان‌ سایر شرایط سلامت روان که اغلب همراه با تریکوتیلومانیا رخ می‌دهند، مانند افسردگی، اضطراب یا مشکلات مصرف الکل یا مواد مخدر، نیز می‌توانند بخش مهمی از درمان باشند.

داروها

اگرچه هیچ دارویی به طور خاص برای درمان تریکوتیلومانیا توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید نشده است، اما برخی از داروها ممکن است به کنترل علائم خاصی مانند اضطراب و افسردگی کمک کنند.

به عنوان مثال، پزشک شما ممکن است یک داروی ضد افسردگی مانند کلومیپرامین (آنافرانیل) را توصیه کند. تحقیقات نشان می‌دهد که N-استیل سیستئین، یک اسید آمینه که بر خلق و خو تأثیر می‌گذارد، نیز ممکن است کمک کند. گزینه دیگری که تحقیقات نشان می‌دهد ممکن است مفید باشد، اولانزاپین (Zyprexa) است. این دارو برای درمان برخی از بیماری‌های روانی جدی که بر ذهن تأثیر می‌گذارند استفاده می‌شود.

ضروری است که در مورد هر دارویی با پزشک خود صحبت کنید. مزایای احتمالی داروها باید در برابر عوارض جانبی احتمالی سنجیده شود.

کاری که شما می‌توانید انجام دهید

تمام علائم خود، حتی اگر به نظر می‌رسد که با کندن مو ارتباطی ندارند را یادداشت کنید. تریکوتیلومانیا می‌تواند باعث علائم سلامت جسمی و روانی شود. توجه داشته باشید که چه چیزی باعث تحریک شما می‌شود و چه چیزی باعث می‌شود که میل شما بهتر یا بدتر شود.  اطلاعات شخصی از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر در زندگی را ذکر کنید و اینکه آیا شخص دیگری در خانواده شما به تریکوتیلومانیا مبتلا است یا خیر. و همچنین تمام داروها، ویتامین‌ها، گیاهان یا سایر مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوزها و مدت زمانی که آنها را مصرف کرده‌اید را یادداشت و با پزشک در میان بگذارید.

از آنجا که کلینیک زیبایی الهام فلاحتی همواره مراجعینی با اختلال موکنی دارد که در تردید برای کاشت مو هستند بر آن شدیم تا با مطالعه مقالات به روز مطلبی تهیه کنیم که علاوه بر داشتن توضیحات مفید برای این عزیزان به این تردید هم پاسخ دهیم که آیا کاشت مو برای این افراد انتخاب درستی است یا خیر.

تریکوتیلومانیا و کاشت ابرو: چالش‌ها

چالش اصلی تریکوتیلومانیا، میل مداوم به کندن مو است. حتی با وجود کاشت موفقیت‌آمیز، این خطر وجود دارد که فرد به کندن موهای جدید ابروی خود ادامه دهد که به کاشت آسیب می‌رساند و منجر به ریزش بیشتر مو می‌شود. بنا بر مطالبی که در بنیاد TLC ارائه شده (که یک سازمان غیرانتفاعی با هدف کمک به افراد مبتلا به اختلالات  رفتاری تکراری متمرکز بر بدن (BFRB) مانند تریکوتیلومانیا (کندن مو)، پوست‌کنی (skin picking) و ناخن جویدن است)، تریکوتیلومانیا یک بیماری روانی است که نیاز به درمان دارد. کاشت ابرو به نتیجه زیبایی بیماری می‌پردازد، نه علت اصلی آن. بدون پرداختن به ریشه مشکل، چرخه کندن مو ممکن است ادامه یابد.

موفقیت در کاشت مو برای افراد مبتلا به اختلال مو کندن، به مدیریت بیماری بستگی دارد و برای موفقیت کاشت ابرو در فرد مبتلا به تریکوتیلومانیا، فرد باید ابتدا میل به کندن موهای خود را کنترل کند.

چه زمانی کاشت ابرو می‌تواند در فرد مبتلا به تریکوتیلومانیا انجام شود؟

زمانی که فرد به طور فعال بیماری خود را مدیریت کرده باشد و رفتار کندن موهای خود را به میزان قابل توجهی کاهش داده یا متوقف کرده است، کاشت ابرو می‌تواند یک گزینه مناسب باشد. بسیار مهم است که آنها:

انتظارات واقع بینانه داشته باشند: درک کنند که کاشت به خودی خود تریکوتیلومانیا را درمان نمی‌کند.

به مدیریت مداوم اختلال متعهد باشند: به درمان و هر داروی لازم برای حفظ کنترل بر میل به کندن موهای خود ادامه دهند.

با یک متخصص مشورت کنند: در مورد وضعیت خود با یک متخصص سلامت روان واجد شرایط و یک متخصص ترمیم مو صحبت کنند تا مشخص شود که آیا کاندید مناسبی هستند یا خیر.

خلاصه

کاشت ابرو می‌تواند یک راه حل موفق برای افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا باشد، اما تنها در صورتی که به طور فعال بیماری خود را مدیریت کنند و میل به کندن موهای خود را کنترل کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *